but (język polski)
- wymowa:
- IPA: [but], AS: [but]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od buta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik but buty dopełniacz buta butów celownik butowi butom biernik but buty narzędnik butem butami miejscownik bucie butach wołacz bucie buty - (2.1) zob. buta
- przykłady:
- (1.1) Emilian wrócił do domu w zabłoconych butach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nosić but(y) • nakładać / nałożyć / zakładać / założyć / zdejmować / zdjąć / podbić / skleić / porwać / suszyć / sznurować / rozsznurować / rozsznurowywać / zapiąć / zapinać / zdzierać / zedrzeć but(y) • lewy / prawy but • skórzany / gumowy / zamszowy / sportowy / zimowy / letni / … but • wygodny / ciasny but; buty pasują / uwierają / obcierają / cisną / piją • buty na obcasie / na koturnie / na kaczuszce / na szpilce / na platformie / na słupku / na płaskim (wysokim / niskim) obcasie • w butach / bez butów • kot w butach
- synonimy:
- (1.1) bucior, bucik, butek; reg. pozn. papeć, papuć; gw. (Górny Śląsk) szczewik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) obuwie
- hiponimy:
- (1.1) adidas, balerinka, baletka, bambosz, bot, botek, botfort, chodak, ciżemka, ciżma, czeszka, czółenko, drewniak, espadryl, espadryla, glan, gumowiec, japonka, juniorek, kalosz, kamasz, kapec, kapeć, klapek, korek, koturn, kowbojek, kozak, laczek, lakierek, martens, meliska, mokasyn, muszkieterek, oficerek, pantofel, pepega, pionierek, platforma, półbut, półtrampek, sabot, sandał, szpilka, sztyblet, sztylpa, śniegowiec, tenisówka, trampek, traper, trep, trzewik, walonek, wodera
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) podeszwa, cholewa (cholewka), obcas, sznurowadło, flek, podpodeszwa (brandzel), otok, ściółka (wyściółka), przyszwa, podszewka, obłożyna, język, zapiętek
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. butowanie n, zbutowanie n
- czas. butować ndk., zbutować dk.
- przym. buciany
- związki frazeologiczne:
- but twoja mogiła! • but w podłodze • głupi jak but • nie kiwnąć palcem w bucie • potrzebny jak dziura w bucie • szyć buty • umarł w butach • wejść w cudze buty • włazić z butami do duszy • wziąć pod but • przysłowia: do panny Katarzyny nowych butów obłóczyny • koń bosy na lód, but dziurawy na błoto, tępa siekiera na drwa – niebezpieczni są • stać go na buty, a nie stać na cholewy • szewc bez butów chodzi
- etymologia:
- prawdop. st.czes. bot < st.franc. bot, por. franc. botte; forma polska przekształcona pod wypływem wyrazów obuć, obuwie itp.[1][2]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shoe, boot
- arabski: (1.1) حذاء
- aragoński: (1.1) zapato
- baskijski: (1.1) zapata
- bułgarski: (1.1) обувка ż
- chiński standardowy: (1.1) 鞋子
- chorwacki: (1.1) cipela ż
- czeski: (1.1) bota
- dolnołużycki: (1.1) crjej m
- duński: (1.1) sko w
- esperanto: (1.1) ŝuo
- fiński: (1.1) kenkä
- francuski: (1.1) chaussure ż
- górnołużycki: (1.1) črij m
- gruziński: (1.1) ფეხსაცმელი (pekhsatsmeli)
- gudźarati: (1.1) જોડો m (jōḍō)
- hiszpański: (1.1) zapato m
- interlingua: (1.1) scarpa
- irlandzki: (1.1) bróg
- islandzki: (1.1) skór m
- japoński: (1.1) 靴
- jidysz: (1.1) שוך m (szuch)
- kaszubski: (1.1) bót m, kùrp m
- kataloński: (1.1) bota ż, sabata ż
- kazachski: (1.1) башмақ, кебіс
- koreański: (1.1) 구두
- liwski: (1.1) kǟnga
- łaciński: (1.1) calceus m
- mongolski: (1.1) гутал
- niderlandzki: (1.1) schoen m
- niemiecki: (1.1) Schuh m
- nowogrecki: (1.1) παπούτσι n
- papiamento: (1.1) bota
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1) , buty:
- portugalski: (1.1) sapato m, bota ż
- rosyjski: (1.1) башмак m, ботинок m
- rumuński: (1.1) pantof m
- słowacki: (1.1) topánka ż
- szwedzki: (1.1) sko
- tagalski: (1.1) bota
- turecki: (1.1) ayakkabı
- tybetański: (1.1) ལྷམ
- ukraiński: (1.1) чобіт m, черевик m
- węgierski: (1.1) cipő
- wilamowski: (1.1) siuh m, šu̐ m, siüh m, śü m
- włoski: (1.1) scarpa ż
- wolof: (1.1) dàll
- źródła:
but (język angielski)
- wymowa:
- akcentowane enPR: bŭt, IPA: /bʌt/, SAMPA: /bVt/
- nieakcentowane enPR: bət, IPA: /bət/, SAMPA: /b@t/
- wymowa amerykańska
- homofon: butt
-
- znaczenia:
spójnik
- (1.1) ale
przyimek
- (2.1) oprócz
przysłówek
rzeczownik
- (4.1) szkoc. przedsionek chaty
- odmiana:
- (1.1) (2.1) (3.1) nieodm.
- (4.1) lp but; lm buts
- przykłady:
- (1.1) We'd wanted to go to work, but we realised it was Sunday. → Chcieliśmy iść do pracy, ale zorientowaliśmy się, że jest niedziela.
- (2.1) Who has gone home yet? Everybody but Mr. Jones. → Kto już poszedł do domu? Wszyscy oprócz p. Jonesa.
- (3.1) He's but a boy! → To jest tylko chłopiec!
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) all/anything/everyone/no-one… but…
- synonimy:
- (2.1) except, without
- (3.1) only
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Przecinek przed spójnikiem współrzędnym (for, and, nor, but, or, yet, so) jest obowiązkowy kiedy łączy dwa zdania niezależne, które nie są bardzo krótkie i ściśle powiązane.
- źródła:
but (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) spoż. udziec
- (1.2) anat. udo
- odmiana:
- (1.1) lp but, buta, butu, but, butom, butu, bute; lm butovi, butova, butovima, butove, butovima, butovima, butovi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
but (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
but (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika boire
- odmiana:
- (1.1-4) lp but; lm buts
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
but (język maltański)
- wymowa:
- IPA: [bʊt]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kieszeń
- odmiana:
- (1.1) lp but; lm bwiet
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
but (język turecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) anat. udo
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.