obuć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɔbuʨ̑], AS: [obuć]

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obuwać)

(1.1) założyć buty

czasownik zwrotny dokonany obuć się (ndk. obuwać się)

(2.1) założyć sobie buty

odmiana:

(1.1) koniugacja Xa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obuć
czas przyszły prosty		obuję	obujesz	obuje	obujemy	obujecie	obują
czas przeszły	m	obułem	obułeś	obuł	obuliśmy	obuliście	obuli
	ż	obułam	obułaś	obuła	obułyśmy	obułyście	obuły
	n	obułom	obułoś	obuło
tryb rozkazujący		niech obuję	obuj	niech obuje	obujmy	obujcie	niech obują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obułem był obułeś był obuł był obuliśmy byli obuliście byli obuli byli ż obułam była obułaś była obuła była obułyśmy były obułyście były obuły były n obułom było obułoś było obuło było forma bezosobowa czasu przeszłego obuto tryb przypuszczający m obułbym, byłbym obuł obułbyś, byłbyś obuł obułby, byłby obuł obulibyśmy, bylibyśmy obuli obulibyście, bylibyście obuli obuliby, byliby obuli ż obułabym, byłabym obuła obułabyś, byłabyś obuła obułaby, byłaby obuła obułybyśmy, byłybyśmy obuły obułybyście, byłybyście obuły obułyby, byłyby obuły n obułobym, byłobym obuło obułobyś, byłobyś obuło obułoby, byłoby obuło imiesłów przymiotnikowy przeszły m obuty, nieobuty obuci, nieobuci ż obuta, nieobuta obute, nieobute n obute, nieobute imiesłów przysłówkowy uprzedni obuwszy rzeczownik odczasownikowy obucie, nieobucie

(2.1) koniugacja Xa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		obuć się
czas przyszły prosty		obuję się	obujesz się	obuje się	obujemy się	obujecie się	obują się
czas przeszły	m	obułem się	obułeś się	obuł się	obuliśmy się	obuliście się	obuli się
	ż	obułam się	obułaś się	obuła się	obułyśmy się	obułyście się	obuły się
	n	obułom się	obułoś się	obuło się
tryb rozkazujący		niech się obuję	obuj się	niech się obuje	obujmy się	obujcie się	niech się obują
pozostałe formy czas zaprzeszły m obułem się był obułeś się był obuł się był obuliśmy się byli obuliście się byli obuli się byli ż obułam się była obułaś się była obuła się była obułyśmy się były obułyście się były obuły się były n obułom się było obułoś się było obuło się było forma bezosobowa czasu przeszłego obuto się tryb przypuszczający m obułbym się, byłbym się obuł obułbyś się, byłbyś się obuł obułby się, byłby się obuł obulibyśmy się, bylibyśmy się obuli obulibyście się, bylibyście się obuli obuliby się, byliby się obuli ż obułabym się, byłabym się obuła obułabyś się, byłabyś się obuła obułaby się, byłaby się obuła obułybyśmy się, byłybyśmy się obuły obułybyście się, byłybyście się obuły obułyby się, byłyby się obuły n obułobym się, byłobym się obuło obułobyś się, byłobyś się obuło obułoby się, byłoby się obuło imiesłów przymiotnikowy przeszły m obuty, nieobuty obuci, nieobuci ż obuta, nieobuta obute, nieobute n obute, nieobute imiesłów przysłówkowy uprzedni obuwszy się rzeczownik odczasownikowy obucie się, nieobucie się

przykłady:

składnia:

(1.1) obuć + B.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) zzuć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obuwie n, obuwniczy mrz, obuwnik m, obucie n, obuwanie n

czas. obuwać ndk.

przym. obuty, obuwniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *obuti → nałożyć obuwie, odzież^[1]

por. białor. абуць, ros. обуть, ukr. обути

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obuwać

• białoruski: (1.1) абуць
• rosyjski: (1.1) обуть
• ukraiński: (1.1) обути, взути

źródła: