obuwie (język polski)
obuwie (1.1)
obuwie (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɔˈbuvʲjɛ], AS: [obuvʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) obuw. wierzchnie okrycie stóp, z podeszwami chroniącymi stopy przed obrażeniami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik obuwie dopełniacz obuwia celownik obuwiu biernik obuwie narzędnik obuwiem miejscownik obuwiu wołacz obuwie - przykłady:
- (1.1) Tam jest sklep z obuwiem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obuwie kołkowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) buty, czółenka, kapcie, klapki, sandały, japonki, kozaki, botki, tenisówki
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. obuwniczy m
- przym. obuwniczy, obuwiowy
- czas. obuć
- rzecz. obuwniczy mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Obuwie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) footwear
- baskijski: (1.1) oinetako
- baszkirski: (1.1) аяҡ кейеме
- białoruski: (1.1) абутак m
- czeski: (1.1) obuv
- duński: (1.1) fodtøj n, sko w, skotøj n, fodbeklædning w
- hiszpański: (1.1) calzado m
- kataloński: (1.1) calçat m
- niemiecki: (1.1) Schuhwerk n, Fußbekleidung ż
- norweski (bokmål): (1.1) fottøy n
- norweski (nynorsk): (1.1) fottøy n
- nowogrecki: (1.1) υπόδημα n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
, 
- rosyjski: (1.1) обувь
- szwedzki: (1.1) skodon n, fotbeklädnad w
- ukraiński: (1.1) взуття́ n
- włoski: (1.1) calzature lm ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.