sko (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) but
- odmiana:
- (1.1) en sko, skoen, sko, skoene
- przykłady:
- (1.1) Disse sko er svære at finde i butikkerne. → Te buty trudno znaleźć w sklepach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bruge størrelse 44 i sko • pudse sko • smide skoene • tage sko på
- synonimy:
- (1.1) fodtøj
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) være i nogens sko • hestesko • skohorn • smedens hest og skomagerens kone har ofte de dårligste sko
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sko (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) but
- odmiana:
- (1.1) en sko, skoen, sko, skoene lub en sko, skoen, sko, skoa
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sko (język norweski (nynorsk))
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) but
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
sko (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik przechodni
czasownik zwrotny sko sig
- (3.1) obłowić się czyimś kosztem[1]
- odmiana:
- (1.1) lp en sko, skon; lm skor, skorna
- (2.1) att sko, skor, skodde, skott, sko! ; pres. part. skoende, perf. part. skodd
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) doja, pjuck
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) skodon, fotbeklädnad
- hiponimy:
- (1.1) ballerinasko, barfotasko, brog, danssko, derbysko, fotbollssko, gymnastiksko, kinasko, känga, lacksko, lågsko, munksko, näversko, pjäxa, platåsko, sandal, sandalett, seglarsko, skidsko, snösko, spiksko, stövel, svensksko, toffel, träsko, tygsko
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) bakkappa, innersula, klack, plös, rand, skaft, tåkappa, yttersula
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skoende, skoning
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe skoband, skoblock, skoborste, skodon, skohorn, skohylla, skokräm, skomakare, skomakeri, skonummer, skoputsare, skorem, skoskaft, skoskav, skosmörja, skosnöre, skospänne, skostorlek • damsko, herrsko, hästsko, stolpsko
- fraza rzeczownikowa stenen i skon
- fraza zdaniowa det är där skon klämmer
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 Svensk ordbok, hasło "sko"
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.