nosić (język polski)

oni noszą (1.1) paczki
one noszą (1.2) czerwone stroje
wymowa:
, IPA: [ˈnɔɕiʨ̑], AS: [nośić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) fizycznie trzymając zmieniać położenie zewnętrznego obiektu
(1.2) o ubraniu, okularach, znakach, itd mieć na sobie

czasownik zwrotny niedokonany nosić się (dk. brak)

(2.1) ubierać się w jakiś sposób
(2.2) być noszonym (1.2) jako ubranie
(2.3) poruszać się, zachowywać się w jakiś sposób
(2.4) dążyć do czegoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1-4) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Bagażowy cały dzień nosi ciężkie walizki.
(1.2) Zuzanna od dziecka nosi okulary.
(2.1) Nosił się z cudzoziemska, który strój z podróży odbywanych wraz z Bogusławem przywiózł […] [1]
(2.2) Ten płaszcz dobrze się nosi.
(2.3) Latem nosił się zając zamaszyściebrakło mu tylko, że tak powiem, fajki w zębach i czapki na ucho.[2]
(2.4) Wyznawał teraz koledze, tam w Krakowie nosił się z myślą o samobójstwie.[3]
składnia:
(1.1-2) nosić + B.
kolokacje:
(2.4) nosić się z zamiarem / z myślą
synonimy:
antonimy:
(1.1) upuszczać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nosze nmos, nosiciel m, donosiciel m, donoszenie n, noszenie n, przynoszenie n, wynoszenie n, nios mrz, podniesienie n, nośnik mrz, nosiłki nmos, wzniesienie n, noszowy mos, nosidełko n
czas. znosić, wznosić, nieść ndk., przenosić ndk., unosić ndk., donieść dk.
przym. donośny, noszowy
związki frazeologiczne:
nosić na rękach • nosić się jak paw z ogonem • nosić spodnie • nosić żal w sercu • przysłowie nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Sienkiewicz: Potop
  2. A. Dygasiński: Zając
  3. S. Żeromski: Wiatr od morza
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.