cudzoziemski (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pochodzący z obcego kraju, właściwy obcemu krajowi lub cudzoziemcom[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik cudzoziemski cudzoziemska cudzoziemskie cudzoziemscy cudzoziemskie dopełniacz cudzoziemskiego cudzoziemskiej cudzoziemskiego cudzoziemskich celownik cudzoziemskiemu cudzoziemskiej cudzoziemskiemu cudzoziemskim biernik cudzoziemskiego cudzoziemski cudzoziemską cudzoziemskie cudzoziemskich cudzoziemskie narzędnik cudzoziemskim cudzoziemską cudzoziemskim cudzoziemskimi miejscownik cudzoziemskim cudzoziemskiej cudzoziemskim cudzoziemskich wołacz cudzoziemski cudzoziemska cudzoziemskie cudzoziemscy cudzoziemskie - przykłady:
- (1.1) Wygląda, że obecność wojsk cudzoziemskich w Afganistanie nie przyczynia się do pacyfikacji kraju.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) legia cudzoziemska
- synonimy:
- (1.1) zagraniczny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cudzoziemiec m, cudzoziemka ż, cudzoziemszczyzna ż, cudzoziemskość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) чужаземны, іншаземны
- bułgarski: (1.1) чуждестранен, чуждоземен
- hiszpański: (1.1) extranjero
- niemiecki: (1.1) fremdländisch
- rosyjski: (1.1) иностранный, чужестранный, иноземный
- ukraiński: (1.1) іноземний, чужоземний
- źródła:
- ↑
Hasło „cudzoziemiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.