pochodzić (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈxɔʥ̑iʨ̑], AS: [poχoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) mieć coś za miejsce swojego pochodzenia, za źródło, przyczynę, wywodzić się skądś

czasownik nieprzechodni dokonany

(2.1) aspekt dokonany od: chadzać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Ten obraz pochodzi z XVII (= siedemnastego) wieku.
składnia:
(1.1) pochodzić z + D.
kolokacje:
(1.1) pochodzić z Polski / Krakowa / klasy robotniczej / szanowanej społeczności / dawnych czasów / …
synonimy:
(1.1) wywodzić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pochodzenie n, pochodność ż, pochodna ż
przym. pochodzeniowy, pochodny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chadzać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.