chadzać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈxaʣ̑aʨ̑], AS: aʒać]
znaczenia:

czasownik wielokrotny nieprzechodni niedokonany[1]

(1.1) chodzić od czasu do czasu lub regularnie
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jeszcze przez kilka dni chadzał Kazimierz, olśniony i odurzony, po brukach świętującej i wiwatującej Warszawy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bywać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. schadzka ż, przechodka ż, chód mrz, chodzik mrz, chodnik mrz, chodniczek mrz, chodnikowiec mos, chodak mrz, chodaczek mrz, chodzony mrz, chodnica ż, chodliwość ż, chodziarz mos, chodziarka ż, chadzka ż, chadzanie n, chodzenie n
czas. obejść, chodzić ndk.
przym. chodny, chodnikowy, chodliwy, chodziwy, chodziarski
wykrz. chodu
związki frazeologiczne:
nie wszyscy święci bywają, co do kościoła chadzają
etymologia:
prasł. *chaďati
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) frequent
  • rosyjski: (1.1) захаживать (zahaživatʹ), похаживать (pohaživatʹ)
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Leon Kruczkowski, Kordian i cham, 1979, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.