przechodka (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. rzad. pot. przejście między kamienicami z jednej ulicy na drugą

(1.2) wulg. przest. prostytutka

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przechodka	przechodki
dopełniacz	przechodki	przechodek
celownik	przechodce	przechodkom
biernik	przechodkę	przechodki
narzędnik	przechodką	przechodkami
miejscownik	przechodce	przechodkach
wołacz	przechodko	przechodki

przykłady:

(1.1) Można było wejść do bramy z jednej ulicy poprzez podwórka, zaułki, korzystając z komórek, betonowych śmietników (wtedy nie było kubłów na śmieci), a wyjść na inną. Takich przechodek było mnóstwo^[1].

(1.1) W jednej bramie, lub przechodce chronili się ci z Kaźmirza i ci, którym Podgórz był matecznikiem^[1].

(1.2) Jeśli ma tyłek gładszy niż młoda przechodka, mogę pierwszy poświęcić w nim kapucyna!^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. ścionka, sionka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przejście

(1.2) profesja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przechodni mos, przejście n, przechodzenie n, chodzenie n, chadzanie n, przechadzanie n, przechodzień m, przechodniość ż, chodnik m, chodak m, wychodzenie n, wychodek m, przechadzka ż, chodzony m

czas. chodzić ndk., chadzać ndk., przechodzić ndk., przechadzać ndk., przejść dk., wychodzić ndk.

przym. przechodni, chodnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prze- + chodzić

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: