zaułek (język polski)
zaułek (1.1)
- wymowa:
- IPA: [zaˈwuwɛk], AS: [zau̯uu̯ek], zjawiska fonetyczne: epenteza ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) niedługa, wąska uliczka, znajdująca się zwykle między budynkami, niemająca wylotu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zaułek zaułki dopełniacz zaułka zaułków celownik zaułkowi zaułkom biernik zaułek zaułki narzędnik zaułkiem zaułkami miejscownik zaułku zaułkach wołacz zaułku zaułki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kącik, zakamarek, zakątek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alleyway
- białoruski: (1.1) завулак m
- francuski: (1.1) venelle ż
- hiszpański: (1.1) callejón m, callejón sin salida m
- jidysz: (1.1) ליק m (lik)
- nowogrecki: (1.1) σοκάκι n, στενοσόκακο n, καντούνι n
- rosyjski: (1.1) переулок m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.