uliczka (język polski)
uliczka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [uˈlʲiʧ̑ka], AS: [ulʹička], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) krótka lub wąska ulica
- (1.2) zdrobn. od: ulica
- (1.3) pszcz. przestrzeń między dwiema ramkami w ulu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uliczka uliczki dopełniacz uliczki uliczek celownik uliczce uliczkom biernik uliczkę uliczki narzędnik uliczką uliczkami miejscownik uliczce uliczkach wołacz uliczko uliczki - przykłady:
- (1.1) Lubię przechodzić tą uliczką.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Złota Uliczka w Pradze
- synonimy:
- (1.1) alejka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ulica ż
- przym. uliczny
- związki frazeologiczne:
- ślepa uliczka
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) alley
- arabski: (1.1) زقاق
- baskijski: (1.1) kalezulo
- czeski: (1.1) ulička ż
- esperanto: (1.1) vojeto, strateto
- francuski: (1.1) ruelle ż
- hiszpański: (1.1) callejón m, calleja ż
- jidysz: (1.1) געסל n (gesl), געסקע ż (geske), ליק m (lik)
- niemiecki: (1.1) Gasse ż; (1.2) Gässchen n; (1.3) Wabengasse ż
- nowogrecki: (1.1) σοκάκι n, στενάκι n
- węgierski: (1.1) utcácska
- wilamowski: (1.1) gasła n, gaosła n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.