alejka (język polski)

alejka (1.2)
alejka (1.4)
wymowa:
IPA: [aˈlɛjka], AS: [alei ̯ka]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: aleja
(1.2) wąska uliczka spacerowa
(1.3) gwara więzienna przestrzeń (przejście) między łóżkami ustawionymi w celi[1]
(1.4) przejście między półkami w supermarkecie
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Dziewczyna chodziła po alejce i patrzyła na dzieci, które radośnie bawiły się w piaskownicy.
(1.4) Makaron może pani znaleźć w drugiej alejce za stoiskiem mięsnym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) alejka spacerowawąska alejka • alejka w parkuiść / chodzić / chadzać / pójść / spacerować / przechodzić / przechadzać się / biec / biegać / oddalić się / oddalać się alejką • coś stoi / rośnie wzdłuż alejki
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aleja ż
przym. alejowy, alejkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) pol. aleja + -ka
(1.3-4) od (1.1-2)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: aleja
źródła:
  1. Maciej Szaszkiewicz, Słownik gwary więziennej, w: Tajemnica grypserki. Cz. II, Kraków 1997, s. 183
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.