aleja (język polski)

aleja (1.1)
aleja (1.2)
wymowa:
IPA: [aˈlɛja], AS: [alei ̯a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) droga wysadzana po obu stronach drzewami lub krzewami; zob. też aleja w Wikipedii
(1.2) szeroka, reprezentacyjna ulica
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przez park biegła aleja wysadzana kasztanowcami.
(1.2) Główna aleja Częstochowy prowadzi ku Jasnej Górze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) aleja zasłużonych • aleja spacerowaspacerować / iść / chodzić / chadzać / jechać aleją (wzdłuż alei) • aleja kasztanowców / jesionów / dębów /…
(1.2) spacerować / iść / chodzić / chadzać / jechać aleją (wzdłuż alei)
synonimy:
(1.1) skr. al.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alejowiec m, alejówka ż
zdrobn. alejka ż
przym. alejowy, alejkowy
związki frazeologiczne:
aleja sztywnych
etymologia:
franc. allée[2]
uwagi:
(1.1) przy nazwach ulic w liczbie mnogiej pisane wielką literą, tak jak skrót[1]
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „aleja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „aleja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

aleja (język hiszpański)

aleja (1.1)
wymowa:
IPA: [a.ˈle.xa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (Jaén i Murcja) półka (na naczynia)[1][2]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od alejar(se)
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od alejar
odmiana:
(1.1) lp aleja; lm alejas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) vasar, poyo, anaquel, estante, (Murcja) leja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) daw. hiszp. lexar < łac. laxāre[1]
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „aleja” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
  2. Hasło „aleja” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.

aleja (język słowacki)

aleja (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) aleja - droga w parku; droga obsadzona drzewami[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) gaštanová aleja
synonimy:
(1.1) alej
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. alej ż
przym. alejový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „aleja” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.