główny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɡwuvnɨ], AS: [gu̯uvny]
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) taki, który pełni najważniejszą rolę, jest najistotniejszy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zwykle głównymi bohaterami kryminałów detektywi.
składnia:
kolokacje:
(1.1) gwiazda ciągu głównegokara główna
synonimy:
(1.1) pierwszorzędny, podstawowy, zasadniczy, centralny
antonimy:
(1.1) poboczny, marginalny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głowa ż, główka ż, pogłowie n, głowizna ż, głowica ż, nagłówek mrz
czas. główkować, głowić się
przym. głowowy
przysł. głównie
związki frazeologiczne:
siedem grzechów głównychbrzydki jak siedem grzechów głównych
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.