kryminał (język polski)

wymowa:

​, IPA: [krɨ̃ˈmʲĩnaw], AS: [krỹmʹĩnau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. utwór o tematyce kryminalnej, związanej z przestępstwem

(1.2) pot. więzienie

(1.3) film. film kryminalny

(1.4) pot. przestępstwo^[1]

(1.5) pot. coś karygodnego, nagannego, skandalicznego^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kryminał	kryminały
dopełniacz	kryminału	kryminałów
celownik	kryminałowi	kryminałom
biernik	kryminał	kryminały
narzędnik	kryminałem	kryminałami
miejscownik	kryminale	kryminałach
wołacz	kryminale	kryminały

przykłady:

(1.1) Przyjemnie czyta się kryminały podczas jazdy pociągiem.

(1.2) Za ten czyn można trafić do kryminału.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czytać / napisać kryminał

(1.2) pójść / trafić do kryminału • siedzieć / przebywać w kryminale

synonimy:

(1.1) powieść kryminalna / detektywistyczna

(1.2) zob. więzienie

(1.3) film kryminalny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1) zob. kryminalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) zob. kryminalny

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie

• angielski: (1.1) crime story
• bułgarski: (1.1) криминале n; (1.3) криминале n
• duński: (1.1) krimi w
• islandzki: (1.1) glæpasaga ż
• niemiecki: (1.1) Krimi m
• słowacki: (1.1) kriminálka ż
• ukraiński: (1.1) детектив m
• węgierski: (1.1) detektívregény
• wilamowski: (1.1) kryminoł m; (1.2) kryminoł m; (1.3) kryminoł m

źródła: