trafić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtrafʲiʨ̑], AS: [trafʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. trafiać)

(1.1) o człowieku: uderzyć czymś w jakiś cel
(1.2) o pocisku, nożu, ręce, piłce, itp.: uderzyć w cel
(1.3) znaleźć drogę i dotrzeć gdzieś
(1.4) znaleźć się gdzieś (raczej niecałkowicie to kontrolując)
(1.5) pot. przypadkiem spotkać kogoś lub coś
(1.6) pot. przypadkiem zjawić się w jakimś szczególnym momencie
(1.7) pot. przypadkiem dostać
(1.8) pot. przypadkiem wybrać
(1.9) pot. przekonać kogoś
(1.10) trafiony pot. trafny
(1.11) trafiony pot. pijany

czasownik zwrotny dokonany trafić się (ndk. trafiać się)

(2.1) pot. zdarzyć się niespodziewanie
(2.2) pot. niespodziewanie zjawić się
odmiana:
(1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Marek się zwinął, trafiony pięścią w brzuch.
(1.1) Robin Hood potrafił trafić nie tylko idealnie w cel, ale i w poprzednią, tkwiącą w nim strzałę.
(1.2) Chłopczyk rzucił piłką tak nieudolnie, że trafiła w okno sąsiada.
(1.3) W końcu trafiłem do niego, ale bez mapy nie dałbym rady.
(1.4) Trafiłem do aresztu za kradzież chleba z piekarni.
(1.5) A wiesz, trafiłam ostatnio na ulicy na Bogdana, nic się nie zmienił.
(1.6) Cześć Mietek, świetnie trafiłeś, właśnie oblewamy sesję!
(1.7) Trafiłem na egzaminie na dobre pytania.
(1.8) Trafiłam szóstkę w totka!
(1.9) Trafił do niego dopiero argument finansowy.
(1.10) Trzeba przyznać, to była trafiona inwestycja.
(2.1) Trafił nam się ciężki przypadek.
(2.2) Potrzebowałem skądś skołować trochę kasy, a tu trafił się ten frajer.
składnia:
(1.1) trafić N. w B.
(1.2) trafić w B., trafić kogoś (D.) w coś (B.)
(1.3) trafić gdzieś, trafić do D.
(1.4) trafić gdzieś, trafić do D.
(1.5) trafić na B.
(1.6) trafić na B.
(1.7) trafić na B.
(1.8) trafić B., nie trafić D.
(1.9) trafić do D.
(2.1) tylko w 3 os.
(2.2) tylko w 3 os.
kolokacje:
(1.2) trafić w cel • trafić do celu (wyjątkowo przyimek "do" w tej kolokacji)
(1.4) trafić do szpitala / więzienia / aresztu / piekła / nieba / raju
synonimy:
(1.3) przybyć, dojść, dotrzeć
antonimy:
(1.1) chybić, spudłować
(1.2) chybić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trafienie n, trafianie n, trafność ż, traf m
czas. trafiać ndk.
przym. trafny
przysł. trafnie
związki frazeologiczne:
na chybił trafił • trafić kulą w płot • trafić w sedno / trafić w samo sedno • trafić w dziesiątkę • trafiło się ślepej kurze ziarnko • trafiła kosa na kamień
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) hit, nie trafić miss; (1.2) hit, nie trafić miss; (1.3) get, find one's way; (1.4) find oneself; (1.5) run into sb/sth, come across sth; (1.6) come; (2.1) happen
  • chiński standardowy: (1.3) 来到 (láidào); (1.4) 来到 (láidào)
  • esperanto: (1.2) trafi
  • japoński: (1.2) 当たる (あたる, ataru), nie trafić 外れる (はずれる, hazureru); (1.4) do więzienia, aresztu: 放り込まれる (ほうりこまれる, hōrikomareru), do piekła: 落ちる (おちる, ochiru)
  • litewski: (1.2) pataikyti; (1.4) patekti
  • niderlandzki: (1.1) raken, treffen
  • niemiecki: (1.1) treffen; (1.2) treffen; (1.3) treffen
  • rosyjski: (1.1) попасть
  • ukraiński: (1.1) вдаря́ти; (1.2) потрапля́ти; (1.3) потрапля́ти, дійти́; (1.4) потрапля́ти; (1.5) спітка́ти, трапля́ти, натрапля́ти; (1.6) трапля́ти, натрапля́ти; (1.7) трапля́ти, натрапля́ти; (2.1) тра́питися (трапля́тися); (2.2) тра́питися (трапля́тися)
  • włoski: (1.1) azzeccare, imbroccare; (1.4) finire
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.