tkwić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. utkwić)
- (1.1) zostawać nadal w tym samym miejscu, przedtem tam wpadłszy, przybywszy czy będąc wetkniętym
- (1.2) pozostawać długo w umyśle albo sercu
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
- (2.1) mieć początek w czymś, być istotą czego
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tkwić w jednym punkcie
- synonimy:
- (1.1) pozostawać, rezydować
- (1.2) być odczuwanym, być pamiętanym, być rozpamiętywanym
- (2.1) być wrodzonym, istnieć, leżeć, osadzać się, zawierać się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. utkwić
- związki frazeologiczne:
- tkwić po uszy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reside, rivet, be sitting, be sticking, be stranded, be stuck; (2.1) lie, inhere in, reside in
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.