chybić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. chybiać)

(1.1) o podmiocie nie trafić w cel
(1.2) o przedmiocie ominąć cel
(1.3) nie przynieść odpowiedniego skutku
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spudłować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chybienie n, chybianie n, uchybienie n
czas. chybiać ndk.
przym. chybiony
związki frazeologiczne:
ani chybi • na chybił trafił
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) прамахнуцца
  • rosyjski: (1.1) промахнуться
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.