szczególny (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃʧ̑ɛˈɡulnɨ], AS: [ščegulny] ​

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który charakteryzuje się czymś wyróżniającym, jest wyjątkowy ze względu na jakąś cechę

(1.2) taki, który ma dla kogoś wyjątkowe znaczenie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	szczególny		szczególna	szczególne	szczególni	szczególne
dopełniacz	szczególnego		szczególnej	szczególnego	szczególnych
celownik	szczególnemu		szczególnej	szczególnemu	szczególnym
biernik	szczególnego	szczególny	szczególną	szczególne	szczególnych	szczególne
narzędnik	szczególnym		szczególną	szczególnym	szczególnymi
miejscownik	szczególnym		szczególnej	szczególnym	szczególnych
wołacz	szczególny		szczególna	szczególne	szczególni	szczególne
stopień wyższy szczególniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik szczególniejszy szczególniejsza szczególniejsze szczególniejsi szczególniejsze dopełniacz szczególniejszego szczególniejszej szczególniejszego szczególniejszych celownik szczególniejszemu szczególniejszej szczególniejszemu szczególniejszym biernik szczególniejszego szczególniejszy szczególniejszą szczególniejsze szczególniejszych szczególniejsze narzędnik szczególniejszym szczególniejszą szczególniejszym szczególniejszymi miejscownik szczególniejszym szczególniejszej szczególniejszym szczególniejszych wołacz szczególniejszy szczególniejsza szczególniejsze szczególniejsi szczególniejsze
stopień najwyższy najszczególniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najszczególniejszy najszczególniejsza najszczególniejsze najszczególniejsi najszczególniejsze dopełniacz najszczególniejszego najszczególniejszej najszczególniejszego najszczególniejszych celownik najszczególniejszemu najszczególniejszej najszczególniejszemu najszczególniejszym biernik najszczególniejszego najszczególniejszy najszczególniejszą najszczególniejsze najszczególniejszych najszczególniejsze narzędnik najszczególniejszym najszczególniejszą najszczególniejszym najszczególniejszymi miejscownik najszczególniejszym najszczególniejszej najszczególniejszym najszczególniejszych wołacz najszczególniejszy najszczególniejsza najszczególniejsze najszczególniejsi najszczególniejsze

przykłady:

(1.1) Wśród duńskich norek wykryto szczególną mutację koronawirusa, co potencjalnie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego na całym świecie.

(1.1) Szczególną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było pielgrzymowanie^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) szczególne zdolności • szczególne uczucie

synonimy:

(1.1) specjalny, nieprzeciętny, wyjątkowy, niezwykły, ponadprzeciętny

antonimy:

(1.1) zwykły, zwyczajny, przeciętny, typowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczegół m, szczególność ż

czas. uszczegółowić dk.

przym. szczegółowy, poszczególny

przysł. szczególnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) special, exceptional; (1.2) special, exceptional
• białoruski: (1.1) асаблівы
• czeski: (1.1) zvláštní, neobvyklý, speciální; (1.2) výjimečný
• duński: (1.1) særlig; (1.2) særlig
• esperanto: (1.1) speciala
• estoński: (1.1) spetsiaalne
• francuski: (1.1) particulier, spécial
• hiszpański: (1.1) singular, particular, especial; (1.2) especial
• jidysz: (1.1) באַזונדער (bazunder); (1.2) באַזונדער (bazunder)
• luksemburski: (1.1) absënns
• niderlandzki: (1.1) bijzonder, speciaal; (1.2) bijzonder, speciaal
• niemiecki: (1.1) besonderer
• rosyjski: (1.1) осо́бенный, осо́бый; (1.2) осо́бенный, осо́бый
• ukraiński: (1.1) особливий; (1.2) особливий
• włoski: (1.1) eccezionale

źródła: