zwyczajny (język polski)

wymowa:

IPA: [zvɨˈʧ̑ajnɨ], AS: [zvyčai ̯ny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który niczym się nie wyróżnia, jest przeciętny, zwykły

(1.2) biol. typowy dla taksonu

(1.3) taki, który przez nazywającego jest typowym przykładem czegoś negatywnego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zwyczajny		zwyczajna	zwyczajne	zwyczajni	zwyczajne
dopełniacz	zwyczajnego		zwyczajnej	zwyczajnego	zwyczajnych
celownik	zwyczajnemu		zwyczajnej	zwyczajnemu	zwyczajnym
biernik	zwyczajnego	zwyczajny	zwyczajną	zwyczajne	zwyczajnych	zwyczajne
narzędnik	zwyczajnym		zwyczajną	zwyczajnym	zwyczajnymi
miejscownik	zwyczajnym		zwyczajnej	zwyczajnym	zwyczajnych
wołacz	zwyczajny		zwyczajna	zwyczajne	zwyczajni	zwyczajne
stopień wyższy zwyczajniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zwyczajniejszy zwyczajniejsza zwyczajniejsze zwyczajniejsi zwyczajniejsze dopełniacz zwyczajniejszego zwyczajniejszej zwyczajniejszego zwyczajniejszych celownik zwyczajniejszemu zwyczajniejszej zwyczajniejszemu zwyczajniejszym biernik zwyczajniejszego zwyczajniejszy zwyczajniejszą zwyczajniejsze zwyczajniejszych zwyczajniejsze narzędnik zwyczajniejszym zwyczajniejszą zwyczajniejszym zwyczajniejszymi miejscownik zwyczajniejszym zwyczajniejszej zwyczajniejszym zwyczajniejszych wołacz zwyczajniejszy zwyczajniejsza zwyczajniejsze zwyczajniejsi zwyczajniejsze
stopień najwyższy najzwyczajniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najzwyczajniejszy najzwyczajniejsza najzwyczajniejsze najzwyczajniejsi najzwyczajniejsze dopełniacz najzwyczajniejszego najzwyczajniejszej najzwyczajniejszego najzwyczajniejszych celownik najzwyczajniejszemu najzwyczajniejszej najzwyczajniejszemu najzwyczajniejszym biernik najzwyczajniejszego najzwyczajniejszy najzwyczajniejszą najzwyczajniejsze najzwyczajniejszych najzwyczajniejsze narzędnik najzwyczajniejszym najzwyczajniejszą najzwyczajniejszym najzwyczajniejszymi miejscownik najzwyczajniejszym najzwyczajniejszej najzwyczajniejszym najzwyczajniejszych wołacz najzwyczajniejszy najzwyczajniejsza najzwyczajniejsze najzwyczajniejsi najzwyczajniejsze

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zwyczajny		zwyczajna	zwyczajne	zwyczajni	zwyczajne
dopełniacz	zwyczajnego		zwyczajnej	zwyczajnego	zwyczajnych
celownik	zwyczajnemu		zwyczajnej	zwyczajnemu	zwyczajnym
biernik	zwyczajnego	zwyczajny	zwyczajną	zwyczajne	zwyczajnych	zwyczajne
narzędnik	zwyczajnym		zwyczajną	zwyczajnym	zwyczajnymi
miejscownik	zwyczajnym		zwyczajnej	zwyczajnym	zwyczajnych
wołacz	zwyczajny		zwyczajna	zwyczajne	zwyczajni	zwyczajne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) To był kolejny zwyczajny dzień – wstałem rano i jak zwykle poszedłem do pracy.

(1.3) Z Kazimierza to jest zwyczajny oszust, tyle ci powiem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) edredon zwyczajny • kasztanowiec zwyczajny • kruk zwyczajny • czarnogłówka zwyczajna • kawka zwyczajna • pokrzywa zwyczajna • pustułka zwyczajna

(1.3) zwyczajny oszust / szwindel

synonimy:

(1.1) zwykły, pospolity, normalny, prosty, przeciętny, typowy

(1.3) zwykły, pospolity, normalny, typowy

antonimy:

(1.1) nieprzeciętny, niesamowity, niezwyczajny, niezwykły, oryginalny, osobliwy, specjalny, wyjątkowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwyczaj mrz, zwyczajność ż, zwyczajowość ż

czas. zwyknąć dk., zwyczajnieć ndk.

przysł. zwyczajnie

związki frazeologiczne:

profesor zwyczajny

etymologia:

pol. zwyczaj + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ordinary, common, normal, simple, mere
• białoruski: (1.1) звычайны
• duński: (1.1) almindelig, ordinær
• esperanto: (1.1) ordinara; (1.2) komuna
• francuski: (1.1) ordinaire, coutumier, commun, normal
• hiszpański: (1.1) ordinario, común, corriente, regular
• interlingua: (1.1) consuete, consuetudinari
• islandzki: (1.1) algengur
• japoński: (1.1) 普段の (ふだんの, fudan no)
• jidysz: (1.1) דורכשניטלעך (durchsznitlech)
• kaszubski: (1.1) prosti
• kataloński: (1.1) usual
• niderlandzki: (1.1) gewoon, gangbaar, gebruikelijk
• niemiecki: (1.1) gewöhnlich
• norweski (bokmål): (1.1) alminnelig
• rosyjski: (1.1) обычный, простой
• serbski: (1.1) обичан
• slovio: (1.1) obicxju (обичйу)
• słowacki: (1.1) jednoduchý
• szwedzki: (1.1) slät
• ukraiński: (1.1) звичайний
• włoski: (1.1) comune, ordinario, semplice, normale

źródła: