zwyczaj (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈzvɨʧ̑aj], AS: [zvyčai ̯]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach według pewnego wzoru określonego przez kulturę
- (1.2) indywidualny sposób zachowywania się lub czynności wykonywane w określonych sytuacjach, charakterystyczne dla danej osoby
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zwyczaj zwyczaje dopełniacz zwyczaju zwyczajów celownik zwyczajowi zwyczajom biernik zwyczaj zwyczaje narzędnik zwyczajem zwyczajami miejscownik zwyczaju zwyczajach wołacz zwyczaju zwyczaje - przykłady:
- (1.1) Zwyczajem bożonarodzeniowym jest dekoracja choinek.
- (1.2) Moim zwyczajem jest pić rano samą kawę, bez śniadania.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zwyczaj językowy
- (1.2) dobry zwyczaj
- synonimy:
- (1.1) tradycja, obyczaj
- (1.2) przyzwyczajenie, nawyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zwyczajność ż, zwyczajowość ż, zwyczajowiec mos, przyzwyczajenie n
- przym. zwyczajowy, zwyczajny, przyzwyczajony
- czas. przyzwyczajać się ndk., zwyknąć ndk. dk., przyzwyczaić dk., odzwyczaić dk.
- przysł. zwyczajowo, zwyczajnie, zwyczajowie, zazwyczaj
- związki frazeologiczne:
- wchodzić w zwyczaj • hołdować zwyczajom • starym zwyczajem • utarty zwyczaj
- (1.1-2) mieć w zwyczaju
- (1.2) nabierać zwyczaju
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) zakon m
- angielski: (1.1) custom; (1.2) habit
- arabski: (1.1) تقليد, عادة, algier. arab. ولف
- baskijski: (1.1) ohitura; (1.2) ohitura
- białoruski: (1.1) звычай m; (1.2) звычай m, прывычка ż
- chorwacki: (1.1) običaj m
- dolnołużycki: (1.1) nałog m
- duński: (1.1) vane w, sædvane w; (1.2) vane w, sædvane w
- esperanto: (1.1) moro
- francuski: (1.1) habitude
- hiszpański: (1.1) costumbre ż, tradición ż; (1.2) hábito m, costumbre ż
- islandzki: háttur m
- kornijski: (1.1) usadow m
- łaciński: (1.1) consuetudo
- niderlandzki: (1.1) gebruik n; (1.2) gewoonte ż
- niemiecki: (1.1) Brauch m; (1.2) Gewohnheit ż
- norweski (bokmål): (1.1) vane m, sedvane m; (1.2) vane m, sedvane m
- norweski (nynorsk): (1.1) vane m, sedvane m; (1.2) vane m, sedvane m
- rosyjski: (1.1) обычай m; (1.2) обычай m, привычка ż
- rumuński: (1.1) obicei n; (1.2) obicei n
- szkocki gaelicki: (1.1) àbhaist ż; (1.2) àbhaist ż
- szwedzki: (1.1) sed w, bruk n; (1.2) vana w, bruk n
- ukraiński: (1.1) звичай m; (1.2) звичай m, звичка ż
- włoski: (1.1) consuetudine ż, prassi ż, rito m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.