zwyczajność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest zwyczajne
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik zwyczajność dopełniacz zwyczajności celownik zwyczajności biernik zwyczajność narzędnik zwyczajnością miejscownik zwyczajności wołacz zwyczajności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zwyczaj m
- przym. zwyczajny
- przysł. zwyczajnie
- czas. zwyknąć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) commonness
- białoruski: (1.1) звычайнасць ż
- chorwacki: (1.1) običnost ż
- rosyjski: (1.1) обыкновенность ż
- ukraiński: (1.1) звичайність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.