habit (język polski)

zakonnik w habicie (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈxabʲit], AS: [χabʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ubiór zakonny; zob. też habit w Wikipedii

(1.2) hist. długi, bogato szamerowany kaftan męski, noszony we Francji w XVIII wieku

(1.3) środ. przestępcze odzież więzienna^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	habit	habity
dopełniacz	habitu	habitów
celownik	habitowi	habitom
biernik	habit	habity
narzędnik	habitem	habitami
miejscownik	habicie	habitach
wołacz	habicie	habity

przykłady:

(1.1) Poranione jej plecy, z obu stron rozpostarte ramiona i owijające nogi zwoje czarnego habitu nadawały jej postać żałobnego i skrwawionego krzyża.^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) habit zakonny • chodzić w habicie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. habitowy, bezhabitowy

rzecz. habicik mrz

związki frazeologiczne:

przywdziać habit • zrzucić habit • habit nie czyni mnicha • dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecne

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) habit
• baskijski: (1.1) abitu
• duński: (1.1) munkekutte w, kutte w, (habit w)
• hiszpański: (1.1) hábito m
• litewski: (1.1) abitas m
• niemiecki: (1.1) Kutte ż
• słowacki: (1.1) habit m
• włoski: (1.1) tonaca ż, abito m, saio m

źródła:

habit (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈhæbɪt/, SAMPA: /"h{bIt/

wymowa amerykańska

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nawyk, przyzwyczajenie

(1.2) nałóg

(1.3) habit

czasownik

(2.1) odziać się

(2.2) przest. zamieszkiwać

odmiana:

(1.1-3) lp habit; lm habits

przykłady:

(1.1) You've got a bad habit of taping things. → Masz brzydki nawyk nagrywania różnych rzeczy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) habit-forming

synonimy:

(2.2) inhabit

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. habitually

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

habit (język francuski)

wymowa:

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) habit

(1.2) ubiór, ubranie

(1.3) frak

(1.4) szata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) vêtement

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. habitus

uwagi:

źródła:

habit (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) habit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zôkònnô sëknia, klôsztornô sëknia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

zdrzëcëc habit

etymologia:

uwagi:

źródła:

habit (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) habit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) mníšsky habit

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. habitový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

habit (tetum)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) ściskać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: