językowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌjɛ̃w̃zɨˈkɔvɨ], AS: [i ̯ẽũ̯zykovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z językiem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	językowy		językowa	językowe	językowi	językowe
dopełniacz	językowego		językowej	językowego	językowych
celownik	językowemu		językowej	językowemu	językowym
biernik	językowego	językowy	językową	językowe	językowych	językowe
narzędnik	językowym		językową	językowym	językowymi
miejscownik	językowym		językowej	językowym	językowych
wołacz	językowy		językowa	językowe	językowi	językowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W sierpniu zapiszę się na kurs językowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) uzus językowy • błąd językowy • kurs językowy • laboratorium językowe • zwyczaj językowy

synonimy:

(1.1) lingwistyczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. język m, jęzor mrz, językowiec m, języczek m, przejęzyczenie n

przym. języczkowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) linguistic, linguistical
• arabski: (1.1) لغوي
• białoruski: (1.1) моўны
• bułgarski: (1.1) езиков, езичен
• dolnołużycki: (1.1) rěcny
• duński: (1.1) sproglig
• esperanto: (1.1) lingva
• francuski: (1.1) linguistique
• hiszpański: (1.1) lingüístico
• interlingua: (1.1) lingual, liguistic, linguistic
• jidysz: (1.1) שפּראַכ-‏ (szprach-), שפּראַכיק (szprachik)
• niemiecki: (1.1) sprachlich, linguistisch
• rosyjski: (1.1) языковой
• słowacki: (1.1) jazykový
• szwedzki: (1.1) språklig, språk-, lingvistisk
• włoski: (1.1) linguistico, di lingua

źródła: