lingua (język galicyjski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
lingua (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) język
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) lingua international
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. linguista
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
lingua (Lingua Franca Nova)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
lingua (język łaciński)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) język (kod porozumiewania się)
- (1.2) anat. język
- odmiana:
- (1.1-2) lingua, linguae (deklinacja I)
- przykłady:
- (1.1) Verbum “polonium”, elementum chemicum, est a lingua Polonica derivatum. → Słowo „polonium” (polon), pierwiastek chemiczny, pochodzi z języka polskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. linguax
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
lingua (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈliŋ.gwa/,
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. język, ozór
- (1.2) przen. język, języczek
- (1.3) jęz. język, mowa
- (1.4) język włoski
- (1.5) rzad. wiadomość, informacja
- (1.6) narodowość
- odmiana:
- (1.1-6) lp lingua; lm lingue
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) le lingue di fuoco → języki ognia
- (1.3) lingua inglese / italiana / polacca / russa → język angielski / włoski / polski / rosyjski • lingua parlata → język potoczny • madrelingua → język ojczysty • studiare le lingue → studiować obce języki
- (1.4) parlare in lingua → mówić czystym językiem włoskim (nie dialektem)
- (1.5) dare lingua a qualcuno → przekazać komuś wiadomość
- (1.6) gente d'ogni lingua → ludzie każdej narodowości
- synonimy:
- (1.2) lista, striscia
- (1.3) linguaggio
- (1.4) italiano
- (1.5) informazione, notizia
- (1.6) nazione
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. linguaccia ż, linguacciuta ż, linguacciuto m, linguaggio m, linguaia ż, linguaio m, linguaiola ż, linguaiolo m, linguata ż, linguella ż, linguetta ż, linguina ż, linguista m ż, linguistica ż, lingula ż
- czas. lingueggiare
- przym. linguacciuto, linguale, linguato, linguistico
- przysł. linguisticamente
- związki frazeologiczne:
- avere la lingua lunga → mieć długi język
- avere la lingua tagliente → mieć cięty język
- avere sulla punta della lingua → mieć na końcu języka
- mordersi la lingua → ugryźć się w język
- non avere peli sulla lingua → nie owijać w bawełnę
- (przysłowie) la lingua batte dove il dente duole → chętnie mówimy o tym, co nam dolega
- etymologia:
- łac. lingua
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.