ozór (język polski)
ozory (1.1)
ozór (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔzur], AS: [ozur]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. mięso z języka zwierzęcia
- (1.2) pot. przen. język człowieka
- (1.3) kulin. odpowiednio przyrządzony ozór (1.1) bydlęcy
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ozór ozory dopełniacz ozora ozorów celownik ozorowi ozorom biernik ozór ozory narzędnik ozorem ozorami miejscownik ozorze ozorach wołacz ozorze ozory - przykłady:
- (1.2) Nie lubię tej Maryśki, na mój widok zawsze wywala ozór.
- (1.3) Na drugie danie podano ozór w galarecie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) ozór w galarecie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. ozorek m
- przym. ozorkowy
- związki frazeologiczne:
- chlapać ozorem • mleć ozorem
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tongue
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.