mieć długi język (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈmʲjɛ̇ʥ̑ ˈdwuɟi ˈjɛ̃w̃zɨk], AS: [mʹi ̯ėʒ́ du̯uǵi i ̯ẽũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • udźw. międzywyr.• i → j 

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) nie umieć dochować tajemnicy, zwykle z powodu gadulstwa

odmiana:

(1.1) zob. mieć, "długi język" nieodm.

przykłady:

(1.1) Nie ufam mojej szwagierce, bo jest wścibska i ma długi język.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. mleć ozorem, kłapać dziobem, puszczać farbę

antonimy:

(1.1) trzymać język za zębami, nie puszczać pary z ust, milczeć jak grób; pot. trzymać buzię na kłódkę; posp. nie puszczać pary z gęby, trzymać gębę na kłódkę

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

inna wersja: mieć długi jęzor

zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) tener la lengua muy larga
• rosyjski: (1.1) у него язык без костей
• włoski: (1.1) avere la lingua lunga

źródła: