wścibski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfʲɕʨ̑ipsʲci], AS: [fʹśćipsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) natrętnie wtrącający się w cudze sprawy; ciekawski
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wścibski wścibska wścibskie wścibscy wścibskie dopełniacz wścibskiego wścibskiej wścibskiego wścibskich celownik wścibskiemu wścibskiej wścibskiemu wścibskim biernik wścibskiego wścibski wścibską wścibskie wścibskich wścibskie narzędnik wścibskim wścibską wścibskim wścibskimi miejscownik wścibskim wścibskiej wścibskim wścibskich wołacz wścibski wścibska wścibskie wścibscy wścibskie - przykłady:
- (1.1) Wylądował w Zakopanem mając za sobą ucieczkę z domu i ze szkoły średniej. Żywy, wesoły, wścibski, miejsca nigdzie nie zagrzał[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wścibstwo n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) všetečný
- hiszpański: (1.1) impertinente
- nowogrecki: (1.1) μαϊντανός
- szwedzki: (1.1) klåfingrig
- włoski: (1.1) insistente
- źródła:
- ↑ Stanisław Zieliński, W stronę Pysznej, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.