ugryźć się w język (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈuɡrɨɕʨ̑‿ɕɛ ˈvʲ‿jɛ̃w̃zɨk], AS: [ugryść‿śe vʹ‿i ̯ẽũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• denazal.• asynch. ę • zmięk. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) przen. powstrzymać się w ostatniej chwili od powiedzenia czegoś

odmiana:

(1.1) zob. ugryźć, reszta wyrazów nieodm.

przykłady:

(1.1) Już chciałem jej powiedzieć, co dostanie od ciebie na urodziny, ale na szczęście ugryzłem się w język.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) „uniemożliwić językowi wypowiedzenie czegoś”

uwagi:

(1.1) tylko w aspekcie dokonanym; porównaj mieć na końcu języka

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bite one's tongue
• hiszpański: (1.1) morderse la lengua
• niemiecki: (1.1) sich auf die Zunge beißen
• nowogrecki: (1.1) δαγκώνω τη γλώσσα μου
• rosyjski: (1.1) прикусить язык
• włoski: (1.1) mordersi la lingua

źródła: