polon (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈpɔlɔ̃n], AS: [polõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny promieniotwórczy o symbolu Po i liczbie atomowej 84; zob. też polon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polon	polony
dopełniacz	polonu	polonów
celownik	polonowi	polonom
biernik	polon	polony
narzędnik	polonem	polonami
miejscownik	polonie	polonach
wołacz	polonie	polony

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma polon?

(1.1) Próbka polonu emanuje niebieską poświatą – jest to efekt wzbudzenia otaczającego ją powietrza^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. Po

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pierwiastek, metal

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polska ż, Polak mos, Polka ż, polonez mrz, Polonia ż, polskość ż, polszczyzna ż

czas. polonizować ndk.

przym. polonowy, polski

tem. słow. polono-

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.łac. polonium < łac. Polonia → Polska

uwagi:

(1.1) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) polonium
• albański: (1.1) polonium
• angielski: (1.1) polonium
• arabski: (1.1) بولونيوم m (būlūnīūm)
• baskijski: (1.1) polonio
• białoruski: (1.1) палоній m (palonìj)
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) палён m (palёn)
• bośniacki: (1.1) polonij m
• bretoński: (1.1) poloniom
• bułgarski: (1.1) полоний m (polonii)
• chiński standardowy: (1.1) 釙
• chorwacki: (1.1) polonij m
• czeski: (1.1) polonium
• duński: (1.1) polonium
• esperanto: (1.1) polonio
• estoński: (1.1) poloonium
• farerski: (1.1) polonium
• fiński: (1.1) polonium
• francuski: (1.1) polonium m
• fryzyjski: (1.1) polonium
• galicyjski: (1.1) polonio m
• gruziński: (1.1) პოლონიუმი (ṗoloniumi)
• hebrajski: (1.1) פולוניום (polonyum)
• hiszpański: (1.1) polonio m
• irlandzki: (1.1) polóiniam m
• islandzki: (1.1) pólon n
• japoński: (1.1) ポロニウム (poroniumu)
• jidysz: (1.1) פּאָלאָניום m (polonjum)
• kaszmirski: (1.1) pòlón
• kataloński: (1.1) poloni m
• kazachski: (1.1) полоний (polonïy)
• kornijski: (1.1) polonyum
• litewski: (1.1) polonis m
• luksemburski: (1.1) polonium
• łaciński: (1.1) polonium n
• łotewski: (1.1) polonijs m
• macedoński: (1.1) полониум (polonium)
• malajski: (1.1) polonium
• maltański: (1.1) polonjum
• mongolski: (1.1) полони
• niderlandzki: (1.1) polonium n
• niemiecki: (1.1) Polonium n
• norweski (bokmål): (1.1) polonium n
• norweski (nynorsk): (1.1) polonium n
• nowogrecki: (1.1) πολώνιο n (polónio)
• ormiański: (1.1) պոլոնիում (polonium)
• portugalski: (1.1) polónio m
• rosyjski: (1.1) полоний m (polonij)
• rumuński: (1.1) poloniu n
• serbski: (1.1) полонијум m (poloniǰum)
• słowacki: (1.1) polonium m
• słoweński: (1.1) polonij m
• szkocki: (1.1) polòiniam
• szwedzki: (1.1) polonium n
• tadżycki: (1.1) poloni'
• tajski: (1.1) พอโลเนียม (por.loh.niam)
• turecki: (1.1) polonyum
• ukraiński: (1.1) полоній m (polonìj)
• uzbecki: (1.1) полоний
• walijski: (1.1) poloniwm
• węgierski: (1.1) polónium
• wietnamski: (1.1) poloni
• włoski: (1.1) polonio m

źródła: