costumbre (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [koș.ˈtum.bɾe]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zwyczaj, obyczaj

(1.2) nawyk, przyzwyczajenie

odmiana:

lm ~s

przykłady:

(1.1) Las costumbres navideñas varían de un país a otro. → Obyczaje bożonarodzeniowe zmieniają się z kraju na kraj.

(1.2) Tienes la mala costumbre de morderte las uñas. → Masz ten zły nawyk, że obgryzasz sobie paznokcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hábito m

(1.2) propensión

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. costumbrismo m, costumbrista m

czas. acostumbrar

związki frazeologiczne:

de costumbre → zwykle

etymologia:

łac. costumne

uwagi:

źródła: