szczegół (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃʧ̑ɛɡuw], AS: [ščeguu̯]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) drobny składnik, element jakiejś całości (obiektu, sytuacji)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczegół szczegóły dopełniacz szczegółu szczegółów celownik szczegółowi szczegółom biernik szczegół szczegóły narzędnik szczegółem szczegółami miejscownik szczególe szczegółach wołacz szczególe szczegóły - przykłady:
- (1.1) Nie powinieneś wnikać w szczegóły dotyczące tej awantury.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ważny szczegół • wnikać w szczegóły
- synonimy:
- (1.1) detal, drobiazg, element, niuans
- antonimy:
- (1.1) ogół
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczegółowość ż
- zdrobn. szczególik m
- czas. wyszczególniać ndk., wyszczególnić dk., uszczegółowić, uszczegóławiać
- przym. szczególny, szczegółowy, poszczególny
- przysł. szczególnie, szczegółowo
- związki frazeologiczne:
- diabeł tkwi w szczegółach
- etymologia:
- być może wtórnie utworzone od wcześniej poświadczonego pol. szczególność, które jest z kolei rzecz. odprzym. od pol. szczególny; przymiotnik ten pochodzi od prasł. *(s)cěglъ → sam jeden, jedyny, jednostkowy, por. chorw. cȉglī → jedyny[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: detal
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.