szczegół (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʃʧ̑ɛɡuw], AS: [ščeguu̯]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) drobny składnik, element jakiejś całości (obiektu, sytuacji)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nie powinieneś wnikać w szczegóły dotyczące tej awantury.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ważny szczegół • wnikać w szczegóły
synonimy:
(1.1) detal, drobiazg, element, niuans
antonimy:
(1.1) ogół
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczegółowość ż
zdrobn. szczególik m
czas. wyszczególniać ndk., wyszczególnić dk., uszczegółowić, uszczegóławiać
przym. szczególny, szczegółowy, poszczególny
przysł. szczególnie, szczegółowo
związki frazeologiczne:
diabeł tkwi w szczegółach
etymologia:
być może wtórnie utworzone od wcześniej poświadczonego pol. szczególność, które jest z kolei rzecz. odprzym. od pol. szczególny; przymiotnik ten pochodzi od prasł. *(s)cěglъ → sam jeden, jedyny, jednostkowy, por. chorw. cȉglī → jedyny[1]
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: detal
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.