obiekt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɔbʲjɛkt], AS: [obʹi ̯ekt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rzecz fizycznie istniejąca
- (1.2) osoba lub przedmiot będące adresatem lub celem wykonywanej czynności
- (1.3) teren będący wydzieloną, logiczną całością, zwłaszcza miejsce publiczne, budowla
- (1.4) inform. istniejąca w pamięci komputera reprezentacja klasy lub struktury
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obiekt obiekty dopełniacz obiektu obiektów celownik obiektowi obiektom biernik obiekt obiekty narzędnik obiektem obiektami miejscownik obiekcie obiektach wołacz obiekcie obiekty - przykłady:
- (1.1) Żaden obiekt nie może poruszać się szybciej od światła.
- (1.2) Kamienne figurki mogą być obiektami kultu wśród ludów prymitywnych.
- (1.2) Po wybuchu skandalu z romansem, polityk stał się obiektem drwin w prasie.
- (1.3) Zabrania się palenia papierosów na terenie obiektu!
- (1.3) Wejście na teren obiektu dozwolone jest tylko z ważnym biletem!
- (1.3) Obiekt zagrożony zawaleniem! Zakaz wstępu!
- (1.4) Stworzenie nowego obiektu wiąże się z zarezerwowaniem pamięci na jego dane.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) obiekt badań / zainteresowania / pożądania
- (1.3) obiekt użyteczności publicznej • obiekt sportowy
- (1.4) programowanie / projektowanie / języki obiektowe (nie: zorientowane obiektowo)
- synonimy:
- (1.1) byt
- (1.4) instancja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obiekcik mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) object; (1.2) object; (1.3) premises, facility; (1.4) object
- baskijski: (1.1) objektu
- białoruski: (1.1) аб'ект m
- bułgarski: (1.1) обект m; (1.2) обект m
- chorwacki: (1.1) objekt m
- czeski: (1.1) objekt m
- duński: (1.1) objekt n; (1.2) objekt n
- esperanto: (1.1) objekto; (1.2) objekto; (1.4) objekto
- hiszpański: (1.1) objeto m; (1.2) objeto m
- ido: (1.1) objekto
- jidysz: (1.1) אָביעקט m (objekt); (1.2) אָביעקט m (objekt)
- kaszubski: (1.1) òbiekt m
- kataloński: (1.1) objectiu m; (1.2) objectiu m
- litewski: (1.1) objektas m
- łaciński: (1.1) res; (1.2) obiectum
- łotewski: (1.1) objekts m
- macedoński: (1.1) објектот m
- niemiecki: (1.1) Objekt n; (1.2) Objekt n; (1.3) Objekt n; (1.4) Objekt n
- rosyjski: (1.1) объект m
- serbski: (1.1) објекат m
- slovio: obiekt (обиект)
- słowacki: (1.1) objekt m
- słoweński: (1.1) predmet m
- szwedzki: (1.1) objekt n; (1.3) anläggning w
- ukraiński: (1.1) об'єкт m
- węgierski: (1.1) tárgy
- źródła:
obiekt (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- обиект
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) obiekt
- odmiana:
- (1.1) lm obiektis
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.