byt (język polski)
krzesło – byt (1.3) materialny
- wymowa:
- IPA: [bɨt], AS: [byt]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) istnienie, całokształt życia
- (1.2) warunki materialne
- (1.3) to, co istnieje (w jakikolwiek sposób)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik byt byty dopełniacz bytu bytów celownik bytowi bytom biernik byt byty narzędnik bytem bytami miejscownik bycie bytach wołacz bycie byty - przykłady:
- (1.2) Rodzice zawsze starają się zapewnić jak najlepszy byt swoim dzieciom.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bywalec mos, bytowość ż, bycie n, bytowanie n, niebyt m, pobyt m, pobytówka ż, bytność ż
- czas. bytować, być, bywać, pobyć, przybyć, odbyć
- przym. bytowy, pobytowy
- przysł. bytowo
- związki frazeologiczne:
- racja bytu • walka o byt • mnożenie bytów
- etymologia:
- od prasł. *bytъ → byt (1.1), czas, okres, pora, miejsce pobytu[1]
- por. białor. быт, czes. byt, głuż. byt, słc. byt, ros. быт (od tego bułg. бит oraz mac. бит) i st.rus. бытъ
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) existence; (1.2) existence, zapewniać komuś byt provide for sb, walka o byt struggle for survival; (1.3) entity, being
- arabski: (1.3) كون
- białoruski: (1.1) быт m; (1.2) быт m
- esperanto: (1.3) estaĵo
- jidysz: (1.1) זײַן n (zajn); (1.2) זײַן n (zajn)
- karpatorusiński: (1.1) бытя
- nowogrecki: (1.1) ύπαρξη ż
- rosyjski: (1.1) бытие n
- ukraiński: (1.1) буття́ n
- źródła:
- ↑ Hasło „bytъ” w: Słownik prasłowiański, red. Franciszek Sławski, t. I, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1974-2001, ISBN 83-04-00464-X, s. 483.
byt (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) mieszkanie
- (1.2) książk. bycie, egzystencja[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik byt byty dopełniacz bytu bytů celownik bytu bytům biernik byt byty wołacz byte byty miejscownik bytě / bytu bytech narzędnik bytem byty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bydliště n
- przym. bytový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *bytъ
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
byt (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) bud. mieszkanie[1]
- (1.2) przest. byt, życie, egzystencja[2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) vlastný byt • slnečný / dvojizbový byt
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bytový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *bytъ
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Budynki i pomieszczenia
- (1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Fałszywi przyjaciele
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 57.
- ↑ Slovník slovenského jazyka, slovnik.azet.sk
byt (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) roln. zagon[2]
- odmiana:
- (1.1) lp byt; lm byta
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bytła
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1. - ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 317.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.