bycie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɨʨ̑ɛ], AS: [byće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) istnienie

(1.2) znajdowanie się w jakimś miejscu

(1.3) charakteryzowanie się jakąś cechą

(1.4) wykonywanie jakiegoś zawodu

(1.5) uczestniczenie w czymś

(1.6) należenie do jakiejś organizacji

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bycie	bycia
dopełniacz	bycia	być
celownik	byciu	byciom
biernik	bycie	bycia
narzędnik	byciem	byciami
miejscownik	byciu	byciach
wołacz	bycie	bycia

przykłady:

(1.2) Masz oczy marzące, i styl bycia luźny. / Na pozór łagodny, okrutny jesteś i próżny.^[1]

(1.3) Rzekomo bycie uczciwym popłaca.

składnia:

kolokacje:

(1.1) styl / sztuka / sposób / radość / plusy / minusy bycia kimś (jakimś) • rezygnować / zrezygnować z bycia kimś • bycie lepszym / gorszym / …

synonimy:

(1.1) bytność

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) istnienie^[2]

hiponimy:

(1.2) pobyt^[2]

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obycie n, byt m, pobytówka ż, niebyt m, bywalec m

czas. być / bywać, pobyć, ubyć / ubywać, odbyć / odbywać, zbyć / zbywać, nabyć / nabywać, wybyć / wybywać, przybyć / przybywać, obyć się, wyzbyć / wyzbywać

przym. bytowy, pobytowy

związki frazeologiczne:

bycie sobą

etymologia:

rzecz. odczas. od być

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) being
• białoruski: (1.1) быццё n
• esperanto: (1.1) estado
• kazachski: (1.1) болмыс
• niemiecki: (1.1) Sein n, -sein n (np. Muttersein, Frausein), Dasein n
• rosyjski: (1.1) бытие n
• ukraiński: (1.1) буття́ n

źródła: