beczka (język polski)
tradycyjne beczki (1.1)
beczki (1.1) z tworzywa sztucznego
.jpg.webp)
beczka (1.2)
.JPG.webp)
beczka (1.3)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛʧ̑ka], AS: [bečka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cylindryczne naczynie, tradycyjnie wykonywane z klepek drewnianych, spiętych metalowymi obręczami, współcześnie również z innych materiałów; zob. też beczka w Wikipedii
- (1.2) lotn. rodzaj akrobacji powietrznej; zob. też beczka (lotnictwo) w Wikipedii
- (1.3) środ. mot. samochód mercedes model W123
- (1.4) mat. bryła obrotowa o kształcie przypominającym beczkę (1.1); zob. też beczka (bryła geometryczna) w Wikipedii
- (1.5) gw. (Bukowina) kwiat wierzby[1]
- (1.6) daw. środ. polit. członkini bojówki[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik beczka beczki dopełniacz beczki beczek celownik beczce beczkom biernik beczkę beczki narzędnik beczką beczkami miejscownik beczce beczkach wołacz beczko beczki - przykłady:
- (1.1) Jestem producentem beczek dębowych.
- (1.2) Na pokazach lotniczych pilot zaprezentował beczkę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dębowa / drewniana / metalowa beczka
- synonimy:
- (1.5) kocanki[1], kocianki[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. beczkowatość ż
- zdrobn. beczułka ż
- czas. beczkować ndk.
- przym. beczkowy, beczkowaty, beczułkowaty
- związki frazeologiczne:
- beczka bez dna • beczka Danaid • beczka Diogenesa • beczka śmiechu • gruby jak beczka • jak śledzie w beczce • z innej beczki
- etymologia:
- (1.1) starobawarski *butša / starobawarski *butše[3]
- (1.2-4) od (1.1)
- (1.5) por. ukr. бечка[1]
- (1.6) pol. bek + -ka[2]
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Slang motoryzacyjny
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) barrel, cask
- baskijski: (1.1) upel
- białoruski: (1.1) бочка ż; (1.2) бочка ż
- bułgarski: (1.1) бъчва ż
- chorwacki: (1.1) bačva ż
- czeski: (1.1) sud m
- dolnołużycki: (1.1) sud m
- duński: (1.1) tønde w
- esperanto: (1.1) barelo
- francuski: (1.1) tonneau m; (1.2) tonneau m
- górnołużycki: (1.1) sud m
- hiszpański: (1.1) tonel m, barril m, barrica ż; (1.2) tonel m
- jidysz: (1.1) פֿאַס ż (fas), טון ż (tun)
- kataloński: (1.1) barral m
- macedoński: (1.1) буре n
- niemiecki: (1.1) Fass n; (1.2) Rolle ż
- nowogrecki: (1.1) βαρέλι n
- rosyjski: (1.1) бочка ż; (1.2) бочка ż
- słowacki: (1.1) sud
- słoweński: (1.1) sod m
- suahili: (1.1) pipa
- szwedzki: (1.1) tunna w
- ukraiński: (1.1) бочка ż; (1.2) бочка ż
- węgierski: (1.1) hordó
- wilamowski: (1.1) bytt ż, byt ż, küf ż, foss n, fos n
- włoski: (1.1) barile m, botte ż; (1.2) avvitamento m
- źródła:
- 1 2 3 4 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 31; dostęp: 26 października 2018.
- 1 2 Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 22.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 32.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.