bojówka (język polski)

bojówka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. grupa ludzi działająca z użyciem przemocy, tworzona, kierowana i wyposażana przez organizację polityczną; zob. też bojówka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kiedy z Austrii zaczęli napływać Żydzi, przerażeni ekscesami bojówek hitlerowskich, wielu znajomych udzieliło im gościny[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) anarchistyczna / lewacka / ultraprawicowa / faszystowska / partyjna / proreżimowa / zbrojna bojówka • bojówka ETA / ONR / ND / Hezbollahu / Hamasu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) organizacja
meronimy:
(1.1) bojówkarz, bojowiec
wyrazy pokrewne:
rzecz. bój m, bojowiec m, bojownik m, bojowniczka ż, bojownica ż, bojówkarz m, bojówkarka ż, bojówki nmos, bojowość ż, bojowanie n
czas. bojować ndk.
przym. bojówkarski, bojowy, bojowniczy
przysł. bojowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wydziedziczeni, Danuta Koral, 1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.