polityczny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpɔlʲiˈtɨʧ̑nɨ], AS: [polʹityčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący polityki, związany z polityką, nastawiony na osiągnięcie korzyści w polityce
(1.2) przest. dobrze wychowany, umiejący właściwie się zachować, potrafiący się znaleźć
(1.3) przest. zachowujący się rozważnie, roztropnie, inteligentnie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W telewizji nadano nową audycję polityczną, w której o polityce zagranicznej dyskutowali przedstawiciele rządu i opozycji.
(1.1) Zarzuty ministra sprawiedliwości, jakobym miał wziąć łapówkę, są czysto polityczne, bo nie przedstawiono na to żadnych dowodów i chce się mnie po prostu skompromitować przed wyborami.
(1.2) — Widzę, że z waści kawaler polityczny, a i dowcip u waszmości też niepośledni – odezwał się z kąta gruby szlachcic.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mord / proces polityczny • więzień polityczny • klasa / policja polityczna • partia polityczna • poglądy / powiązania polityczne
synonimy:
(1.2) taktowny, uprzejmy
(1.3) roztropny, rozważny
antonimy:
(1.1) apolityczny
(1.2) niepolityczny
(1.3) niepolityczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. polityka ż, polityk m, polityczka ż, politykowanie n, upolitycznianie n, upolitycznienie n, polityczność ż
czas. politykować ndk., upolityczniać ndk., upolitycznić dk.
przysł. politycznie
przym. politycznie
związki frazeologiczne:
nieboszczyk polityczny • polityczna prostytutka • polityczna prostytucja • poprawność polityczna
etymologia:
franc. politique < łac. politicus[1]
uwagi:
(1) nie mylić z: potyliczny
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „polityczny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.