audycja (język polski)

wymowa:

IPA: [awˈdɨʦ̑ʲja], AS: [au̯dycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) program radiowy; zob. też audycja radiowa w Wikipedii

(1.2) rodzaj wewnętrznego popisu w szkole muzycznej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	audycja	audycje
dopełniacz	audycji	audycji / daw. audycyj
celownik	audycji	audycjom
biernik	audycję	audycje
narzędnik	audycją	audycjami
miejscownik	audycji	audycjach
wołacz	audycjo	audycje

przykłady:

(1.1) Czy słuchałeś porannej audycji?

(1.2) W poniedziałek w małej sali koncertowej miała miejsce audycja muzyczna pt. „Muzyka barokowa”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. auditio^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) broadcast; (1.2) audition
• białoruski: (1.1) перадача ż, радыёперадача ż
• duński: (1.1) udsendelse w
• francuski: (1.1) émission ż
• hiszpański: (1.1) programa m, emisión ż
• japoński: (1.1) 番組
• kaszubski: (1.1) audicjô ż
• niemiecki: (1.1) Sendung ż
• nowogrecki: (1.1) εκπομπή ż
• rosyjski: (1.1) передача ż, радиопередача ż
• włoski: (1.1) trasmissione; (1.2) audizione

źródła: