korzyść (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔʒɨɕʨ̑], AS: [kožyść] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zysk, pożytek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korzyść	korzyści
dopełniacz	korzyści	korzyści
celownik	korzyści	korzyściom
biernik	korzyść	korzyści
narzędnik	korzyścią	korzyściami
miejscownik	korzyści	korzyściach
wołacz	korzyści	korzyści

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) korzyści materialne / finansowe / społeczne • maksymalne / duże / wymierne / oczekiwane / ewentualne / spodziewane / wzajemne korzyści • czerpać / przynosić korzyści

synonimy:

(1.1) błogosławieństwo, beneficjum, dobrodziejstwo, pożytek, użytek, zysk; przest. awantaż^[1]

antonimy:

(1.1) strata

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) korzyść majątkowa

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korzystanie n

czas. korzystać, wykorzystywać, skorzystać

przym. korzystny

przysł. korzystnie

związki frazeologiczne:

źle nabyte w korzyść się nie obraca

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) advantage, benefit
• arabski: (1.1) إنتفاع
• chiński standardowy: (1.1) 好处 (hǎochù)
• duński: (1.1) fordel w, fortrin n, gavn w/n
• esperanto: (1.1) profito
• francuski: (1.1) profit m, bénéfice m, gain m
• hiszpański: (1.1) beneficio m, ganancia ż, ventaja ż
• kataloński: (1.1) benefici m
• kazachski: (1.1) пайда
• niemiecki: (1.1) Vorteil m
• norweski (bokmål): (1.1) fordel m
• norweski (nynorsk): (1.1) fordel m
• nowogrecki: (1.1) κέρδος n
• ormiański: (1.1) օգուտ
• rosyjski: (1.1) польза ż, выгода ż
• rumuński: (1.1) folos^[2]
• szwedzki: (1.1) fördel w, nytta w, gagn n, behållning w, utbyte n
• ukraiński: (1.1) користь ż
• wilamowski: (1.1) profit m

źródła: