błogosławieństwo (język polski)
błogosławieństwo (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌbwɔɡɔswaˈvʲjɛ̇̃j̃stfɔ], AS: [bu̯ogosu̯avʹi ̯ė̃ĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. obrzęd, gest powierzenia kogoś, czegoś boskiej opiece
- (1.2) podn. życzenie pomyślności, przychylności losu
- (1.3) sprzyjanie, przychylność, pomyślność[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik błogosławieństwo błogosławieństwa dopełniacz błogosławieństwa błogosławieństw celownik błogosławieństwu błogosławieństwom biernik błogosławieństwo błogosławieństwa narzędnik błogosławieństwem błogosławieństwami miejscownik błogosławieństwie błogosławieństwach wołacz błogosławieństwo błogosławieństwa - przykłady:
- (1.1) Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo / ludy całej ziemi[2].
- (1.2) Do pełni szczęścia i spokojnego wyjazdu za granicę brakowało jej już tylko ojcowskiego błogosławieństwa.
- (1.3) Skutkiem tych wydarzeń popadł on w szaleństwo, które stało się błogosławieństwem dla nauki i przekleństwem dla niego samego[3].
- składnia:
- (1.1) błogosławieństwo + D.
- kolokacje:
- (1.1) błogosławieństwo rodzicielskie / matczyne / ojcowskie / apostolskie / kapłańskie / papieskie / pasterskie / obfite / specjalne / szczególne / uroczyste / eucharystyczne • błogosławieństwo matki / ojca / kapłana / biskupa / Najświętszym Sakramentem • udzielić błogosławieństwa
- synonimy:
- (1.1) błogosławienie
- antonimy:
- (1.3) przekleństwo
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pobłogosławienie n, błogosławiona ż, błogosławiony mos, błogosławienie n
- czas. błogosławić ndk., pobłogosławić dk.
- przym. błogosławiony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol., pol. błogosławiony + -stwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blessing; (1.2) blessing; (1.3) blessing
- arabski: (1.1) تبريك m, مباركة ż, بركة ż; (1.2) سعادة ż, بركة ż
- białoruski: (1.1) благаславенне n; (1.2) благаславенне n
- duński: (1.1) velsignelse w; (1.2) velsignelse w; (1.3) velsignelse w
- fenicki: (1.1) 𐤁𐤓𐤊
- fiński: (1.1) siunaus
- francuski: (1.1) bénédiction ż; (1.2) bénédiction; (1.3) bénédiction
- gudźarati: (1.1) આશિષ ż (āśiṣa), આશિર્વાદ m (āśirvāda)
- hiszpański: (1.1) bendición ż; (1.2) bendición ż, aprobación ż; (1.3) bendición ż
- niemiecki: (1.1) Segen m; (1.2) Segen m
- nowogrecki: (1.1) ευλογία ż; (1.2) ευχή ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) благословение n
- starogrecki: (1.1) μακαρισμός m
- tuvalu: (1.1) fakamanuiaga
- wilamowski: (1.1) zȧnn m
- włoski: (1.1) benedizione ż; (1.2) benedizione ż; (1.3) benedizione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „błogosławieństwo” w: SJP.pl.
- ↑ Księga Rodzaju 22,3, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Czesław Jakubiec).
- ↑ Michał Foerster, Wariacje literackie: Przypadek Człowieka od Wampirów
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.