kapłan (język polski)

kapłan (1.1)

kapłan (1.2)

kapłani (1.2)

wymowa:

​, IPA: [ˈkapwãn], AS: [kapu̯ãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. mężczyzna pełniący funkcje kultowe, zwłaszcza w religiach politeistycznych; zob. też kapłan w Wikipedii

(1.2) rel. w chrześcijaństwie duchowny po przyjęciu święceń mający prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych^[1]

(1.3) przen. osoba oddana jakiejś idei lub sprawie^[2]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kapłan	kapłani
dopełniacz	kapłana	kapłanów
celownik	kapłanowi	kapłanom
biernik	kapłana	kapłanów
narzędnik	kapłanem	kapłanami
miejscownik	kapłanie	kapłanach
wołacz	kapłanie	kapłani

przykłady:

(1.1) W swojej celi długie godziny spędzał na modlitwach, dał sobie ogolić włosy, przywdział strój kapłański i cztery razy na dobę uczęszczał do chóru najmłodszych kapłanów.^[3]

(1.2) Kapłan w imieniu wiernych składał dzięki Bogu za okazaną łaskę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) duchowny

(1.2) ksiądz

(1.3) głosiciel, ambasador, apologeta, apologetyk, apostoł, chorąży, herold, krzewiciel^[4]

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) duchowny

hiponimy:

(1.1) arcykapłan, bramin, druid, hierofant, mag, ofiarnik, szaman, żerca

(1.2) ksiądz, pastor, pop

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapłaństwo n

forma żeńska kapłanka ż

przym. kapłański

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. kaplan^[5] < śwn. kaplān, śwn. kappellān < wł. cappellano < wł. cappella → kaplica^[6]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ksiądz

• arabski: (1.2) كاهن, قس
• francuski: (1.2) prêtre m
• hiszpański: (1.2) sacerdote m
• kaszubski: (1.2) kapłón m
• nowogrecki: (1.2) ιερέας m
• rosyjski: (1.2) священнослужитель, священник m
• sanskryt: (1.1) दीक्षक m
• ukraiński: (1.1) жрець m; (1.2) свяще́ник m; (1.3) жрець m
• węgierski: (1.2) pap

źródła: