duchowny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [duˈxɔvnɨ], AS: [duχovny]
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) rel. osoba sprawująca posługę duchową, religijną
- (2.2) rel. w katolicyzmie: osoba po święceniach kapłańskich[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik duchowny duchowna duchowne duchowni duchowne dopełniacz duchownego duchownej duchownego duchownych celownik duchownemu duchownej duchownemu duchownym biernik duchownego duchowny duchowną duchowne duchownych duchowne narzędnik duchownym duchowną duchownym duchownymi miejscownik duchownym duchownej duchownym duchownych wołacz duchowny duchowna duchowne duchowni duchowne nie stopniuje się - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik duchowny duchowni dopełniacz duchownego duchownych celownik duchownemu duchownym biernik duchownego duchownych narzędnik duchownym duchownymi miejscownik duchownym duchownych wołacz duchowny duchowni - przykłady:
- (2.2) Liczba duchownych katolickich na świecie znacznie zmniejszyła się z winy tego przeklętego celibatu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stan duchowny • seminarium duchowne
- synonimy:
- (2.1) osoba duchowna, kapłan, prezbiter, diakon
- (2.2) reg. śl. wielebniczek
- antonimy:
- (1.1) świecki
- (2.1) świecki
- hiperonimy:
- (1.1) religijny
- hiponimy:
- (1.1) kapłański, zakonny
- (2.1) ojciec, ksiądz, zakonnik, mnich, pastor, pop, paroch, rabin
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. duch mzw, duchowieństwo n, duchowość ż
- forma żeńska duchowna ż
- przym. duchowy
- przysł. duchownie, duchowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. duch + -owny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clerical, ecclesiastical; (2.1) clergyman, cleric, priest
- baszkirski: (2.1) рухани
- białoruski: (1.1) духоўны; (2.1) святар m; (2.2) ксёндз m
- czeski: (1.1) duchovní; (2.1) duchovní m
- francuski: (2.1) clerc m; (2.2) clerc m
- hiszpański: (2.1) clérigo m; (2.2) clérigo m
- kazachski: (2.1) діни
- niemiecki: (1.1) geistlich; (2.1) Geistlicher m
- portugalski: (2.1) clérigo m; (2.2) clérigo m
- tuvalu: (2.1) faitaulaga
- ukraiński: (1.1) духовний; (2.1) духовний m, духівник m, священик m
- włoski: (1.1) chiericale, clericale, ecclesiastico; (2.1) ecclesiastico m, chierico m, sacerdote m, presbitero m; (2.2) chierico m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.