posługa (język polski)

udzielanie posługi (1.4)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wykonanie jakiejś czynności w służbie dla kogoś, okazanie pomocy, obsłużenie kogoś
(1.2) daw. osoba usłużna, pomocna komuś dla jakiegoś dzieła
(1.3) daw. zrobienie czegoś wartościowego dla sprawy, dla idei
(1.4) kośc. w Kościele urząd powierzany wiernemu świeckiemu dla wypełnienia określonych zadań, przede wszystkim podczas liturgii lub w związku z nią; zob. też posługa w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Przeznaczali do najgorszych posług, ale się nie poddawała.
(1.2) Wnuczka stała się jej niezbędną posługą, robiła sprawunki i przynosiła węgiel.
(1.3) Siedząc w młodości nad książkami, oddał posługę swoim obecnym pacjentom.
(1.4) Klerycy przyjęli posługę akolitatu z rąk prowincjała.
składnia:
kolokacje:
(1.4) posługa lektoratu / akolitatu
synonimy:
(1.1) pomoc
(1.3) przysługa
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) osoba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. posługiwać ndk., posłużyć dk.
rzecz. posługiwanie n, posługacz m
związki frazeologiczne:
ostatnia posługa
etymologia:
pol. po- + służyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.