pacjent (język polski)

pacjent (1.1) i lekarz
wymowa:
IPA: [ˈpaʦ̑ʲjɛ̃nt], AS: [pacʹi ̯ẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej; zob. też pacjent w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pacjentom z zakażeniami bakteryjnymi nie wolno opuszczać piętra.
składnia:
(1.1) pacjent + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) chory
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska pacjentka ż
przym. pacjencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Patient, franc. patient < łac. patienscierpiący[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „pacjent” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

pacjent (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. pacjent
odmiana:
(1.1) lp pacjent; lm pacjenta
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska pacjentyn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.