hierofant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. rel. kapłan w starożytnej Grecji, który wprowadzał adeptów w tajniki kultu misteryjnego
- (1.2) książk. osoba, która wprowadza kogoś w tajniki czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hierofant hierofanci dopełniacz hierofanta hierofantów celownik hierofantowi hierofantom biernik hierofanta hierofantów narzędnik hierofantem hierofantami miejscownik hierofancie hierofantach wołacz hierofancie hierofanci depr. M. i W. lm: (te) hierofanty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) kapłan
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hierofania ż
- przym. hierofantyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἱεροφάντης (hierophántēs)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hierophant
- hiszpański: (1.1) hierofante m
- niemiecki: (1.1) Hierophant m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.