łaska (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˈwaska], AS: [u̯aska]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przychylność, wielkoduszność
(1.2) darowanie lub złagodzenie kary
(1.3) rel. dar udzielany człowiekowi przez Boga, a którego przyznanie nie jest związane z żadną zasługą
(1.4) pot. zob. łasica
odmiana:
(1.1-3)
(1.4)
przykłady:
(1.1) Należy umieć zarobić na swoje utrzymanie, a nie tylko liczyć na łaskę innych ludzi.
(1.2) Urzędnik przyłapany na szpiegostwie błagał króla o łaskę.
składnia:
kolokacje:
(1.2) prawo łaski
(1.3) łaska uświęcająca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łaskawość ż, łaskawca mos
zgrub. łacha ż
czas. ułaskawić dk., obłaskawić dk., łaskować ndk.
przym. łaskawy, ułaskawiony, obłaskawiony, łaskaw
przysł. łaskawie
związki frazeologiczne:
co łaskałaski bez / bez łaski • uczynić naczyniem łaski • wkraść się do łask • z Bożej łaskiz bożej łaski • z łaski • z łaski swojej • zbytek łaski • na łaskę i niełaskę • zostawić na łasce losu
przysłowia: łaska pańska na pstrym koniu jeździ • kto zdaje się na łaskę bałwanów, utonąć musi
etymologia:
(1.1) (1.2) (1.3) prasł. *laskapieszczenie, pieszczota
(1.4) pol. łasica
uwagi:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: łasica
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.