łaskawość (język polski)

wymowa:

IPA: [waˈskavɔɕʨ̑], AS: [u̯askavość] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co łaskawe; cecha tego, kto łaskawy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łaskawość	łaskawości
dopełniacz	łaskawości	łaskawości
celownik	łaskawości	łaskawościom
biernik	łaskawość	łaskawości
narzędnik	łaskawością	łaskawościami
miejscownik	łaskawości	łaskawościach
wołacz	łaskawości	łaskawości

przykłady:

(1.1) Wciąż liczysz na jego łaskawość?

(1.1) Lecz ja, o Panie, ślę moją modlitwę do Ciebie, / w czasie łaskawości, o Boże; / wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, / w zbawczej Twej wierności!^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łaska ż, ułaskawienie n, łaskawca mos

czas. łaskować ndk., ułaskawiać ndk., ułaskawić dk.

przym. łaskaw, łaskawy

przysł. łaskawie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. łaskawy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clemency, graciousness
• francuski: (1.1) clémence, grâce
• hiszpański: (1.1) clemencia
• sanskryt: (1.1) अनुग्रह
• włoski: (1.1) compiacenza ż

źródła: