łasica (język polski)

łasica (1.1)
wymowa:
IPA: [waˈɕiʦ̑a], AS: [u̯aśica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. niewielkie drapieżne zwierzę futerkowe; zob. też łasica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Łasice żyją w chłodnym klimacie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łaska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. łasicowate nmos, łaszenie n, połaszenie n
zdrobn. łasiczka ż
czas. łasić się, łasić ndk., połasić dk.
przym. łasiczy, łasicowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *lasica < prasł. *lasъ[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „łasica” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.