żerca (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar; zob. też żerca w Wikipedii
- (1.2) daw. ktoś pożerający coś[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żerca żercy dopełniacz żercy żerców celownik żercy żercom biernik żercę żerców narzędnik żercą żercami miejscownik żercy żercach wołacz żerco żercy - przykłady:
- (1.1) Zgodnie z przekazami kronikarskimi żercy nosili długie szaty i nie obcinali włosów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) żerzec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żerzec m, żertwa ż, żarcie n
- czas. żreć ndk.
- tem. słow. -żerca, -żerczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *gʷerH-
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) жрец m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.